Ik zet je even in het zonnetje...

Vandaag gaan we 15 jaar terug in de tijd, want daar begon het allemaal. Het jaar 2002... (voel je je al oud?) Die keer dat ik tijdens jouw dansklas naar binnen wandelde om een lesje mee te doen, want ik mocht dan eindelijk op Jazz Dance, bij Juf Chantal. Bij onze eerste dans (Christina Milian - When you look at me) werden we al samen voorraan gezet, sindsdien waren we onafscheidelijk.

We bedachten samen danspasjes, stonden samen in de spotlight, we werden samen uitgekozen om mee te doen aan Hooikoorts, waar je 14 voor moest zijn, jij 12 ik 13. Wat waren we zenuwachtig die avond! We werden beide "stagiaire" bij andere dansklassen en daarna namen we gewoon de hele boel samen over en hadden we onze eigen streetdanceklassen en runde we ons eigen Demoteam. Over onze dans periode kan ik een boek schrijven, want wat was het een leuke tijd en wat hebben we daar veel herinneringen aan. Maar ook naast dansen zagen we elkaar bijna dagelijks. (Het is dat we ook naar school moesten en huiswerk moesten maken.) Bij elkaar eten en logeren, elkaars kleding lenen, danspasjes verzinnen, samen optreden bij de Judo, shoppen in Amsterdam of in Antwerpen, verkleden en filmpjes maken, foto's, heeeeeeel veel foto's maken. Zomers waarbij we zo ongeveer op het strand leefden om maar zo bruin mogelijk te worden. Tot we die ene keer een hele dag op een luchtbed in de zee hadden gelegen en we daarna de rest van de dag op de koude badkamer vloer hebben gezeten. Rood als een kreeft!

Dubbel daten, samen uitgaan, uren voor de spiegel, nagels lakken in de bus naar de Hooizolder, onze vriendjes bespioneren, dansen op hoge hakken (die jij soms ook verloor tijdens het fietsen), draaiende wc's (you know what I mean), voor de zoveelste keer van de fiets vallen (soms vanwege ijzel), altijd bij hetzelfde stuk fietspad, naar huis lopen op blote voeten door de sneeuw.

Ons eerste Beyoncé concert en de vele concerten en festivals die daarna volgde. Elk jaar naar City of Dance en Dancetour. Al onze verjaardagen en die van onze familie en vrienden, die we samen vierde. Al het geld dat we uitgaven aan eten en gezellig op terras zitten. In 15 jaar tijd hadden we 1x "ruzie" om niks. We hebben toen 2 weken of 2 maanden niet meer met elkaar gepraat. En toen nodigde je mij uit om te gaan zeilen op het Veerse meer en was alles weer normaal.

Mijn eerste grote vakantie, met je ouders en Joshua in de auto naar Spanje, in een tent waar het bloody hot was, mieren nesten, luchtbed dat lek was, mijn hoeveelheid armbanden die in het midden van de tent hing en hem bijna deed inzakken, slapen op het strand, zwemmen tussen de vissen, shoppen in Barcelona, samen in de achterbak van A naar B en het liefst elke dag garnalen eten.

Ons tripje naar Parijs, waar we Prisje de stad lieten zien en waar we maar liefst 2 On The Run concerten bezochten. En die keer dat we voor 1 dag naar Londen gingen en we elkaar plechtig beloofde nooit meer met een bus naar Londen te gaan. Onze allereerste vakantie samen naar Kreta in een 5 sterren hotel, met het lekkerste ontbijt ooit. En de dag dat we naar 'het mooiste' eiland van Europa gingen, Santorini.

Maar er is 1 ding, die z'n voor en z'n nadelen heeft, dat is jouw verhuizing van Middelburg naar Leiden. Want wat ben ik trots dat je dat gedaan hebt, dat je weer aan het studeren bent, dat je een baan hebt en dat je nu in een prachtig huis woont samen met Jordan. We hebben veel leuke logeer partijtjes beleefd in je vorige kleine stulpje en ik kan niet wachten om jullie nieuwe paleisje te zien! Maar je bent soms ook heel ver weg. Ik mis je vaak en de hoeveelheid tijd die we samen doorbrachten, ik mis het om samen gek te doen en heel hard te lachen. Ik mis het om te bekvechten en te stoeien zoals zussen doen en ik mis het om met je te knuffelen. Vooral nu ik ook eindelijk een lichtpuntje in mijn leven heb en ook eindelijk op mijzelf ga wonen, mis ik je alleen maar meer. (Heb je al een zakdoekje nodig? Ik wel.) Wat hebben we gelachen en soms ook gehuild, maar vooral heel erg veel gelachen. Tot we op de grond lagen met buikpijn, kaakpijn en tranen over onze wangen. We zijn niet alleen beste vriendinnen geworden, wij zijn zussen, voor elkaar bestemd!

Lieve Elize, we hebben nog zoveel meer mooie herinneringen samen dan hierboven genoemd en ik hoop dat er nog heel veel bij gaan komen. Vandaag ben je 25 jaar geworden (de helft van 50, ik herhaal: de helft van 50) over een paar jaar hebben we kinderen en dan komen jullie weer in Zeeland wonen, of vooruit, als jullie met vroeg pensioen gaan komen jullie weer in Zeeland wonen, in een bejaardencomplex. Dan houden we wedstrijdjes met onze rollators en racen naar de stad op een scoot mobiel, jij rijd! En dan gaan we samen oude wijven kleding shoppen en taartjes eten bij Honeypie, want die bestaat dan natuurlijk nogsteeds!

Maar voor nu, 25 jaar, een prachtige volwassen vrouw die het allemaal op een rijtje heeft. Er staan nog veel mooie dingen op je te wachten, dat weet ik zeker! Ik wens je een hele fijne verjaardag en ik zie je zaterdag, dan doen we een drankje en een dansje op je verjaardag en op ons 15 jarige vriendschap!

Love you babygirl, to the moon and back! Forever and always. X

#Bestfriend